ohra ora orana
Jest rok 2014. Jako pierwsza w Trójmieście tworzę spektakl ze społecznością Oruni. Scenariusz napisałam na bazie zebranej w ramach projektu „Historie po oruńsku” emocjonalnej pamięci miejsc, zdarzeń i ludzi.
Wychodzę któregoś popołudnia z pustej teatralnej sali na ganek (nikt nie przyszedł), i wołam do przechodzącej obok grupy młodzieży: Chodźcie! Chodźcie ze mną zrobić teatr!
Przyszli. Wrócili dużą grupą. I tak to się zaczęło. A potem nagle zrobiła się wielopokoleniowa grupa, z którą pracowałam warsztatowo nad zbudowaniem wspólnoty, a następnie spektaklu.
To mój pierwszy projekt teatru społecznego. A zarazem powrót na Orunię – gdzie jako młoda dziewczyna rozpoczynałam moją teatralną drogę.
tekst i reżyseria: Rita Jankowska / muzyka: Jarek Marciszewski & Tomasz Antonowicz & Remont Pomp
premiera: 29 listopada 2014, Gdański Archipelag Kultury, Stacja Orunia
utwór o sąsiadach i stoczni
Spektakl zrealizowałam w ramach długo planowanego przeze mnie w Europejskim Centrum Solidarności projektu TEATR STOCZNIA.
Stworzyłam grupę, z którą przez kilka miesięcy pracowaliśmy warsztatowo. Równolegle zbierałam wywiady, rozmawiając z mieszkańcami dzielnicy w ich domach, w sklepach, na rogach ulic. Scenariusz oparłam o pamięć emocjonalną sąsiadów stoczni, dawnych pracownic i pracowników (korzystałam też z zasobów METROPOLITANKI https://ikm.gda.pl/projekt/metropolitanka/).
Spektakl zagrali mieszkańcy terenów przystoczniowych, aktywiści_tki związani emocjonalnie z historią Stoczni. Ja sama emocjonalnie czułam się z nią związana poprzez moją osobistą, dziecięcą pamięć stanu wojennego oraz strajków w maju i sierpniu1988, w których jako młoda dziewczyna uczestniczyłam (nie chodząc do szkoły!), no i to, że – do momentu emigracji – mój ojciec był stoczniowcem.
Wędrujący spektakl odbył się 23 sierpnia 2015 w przestrzeni dzielnicy, byłej stoczni i hali 33B.
tekst i reżyseria: Rita Jankowska / muzyka: Jarek Marciszewski &Tomasz Antonowicz / scenografia: magazyny ECS
posumowanie projektu / video: Piotr Grdeń, ECS
reportaż radiowy Anny Rębas „Stocznia według Rity”, Radio Gdańsk, 2015
Pieśń Izolatorki, fragment
recenzja na e-teatr
https://e-teatr.pl/zrozumiec-i-poczuc-sierpien-a202987
link do całego spektaklu:
trafiło Je – spektakl na 100-lecie praw kobiet
Poetycki zapis nie tylko wspólnych, kolektywnych doświadczeń kobiecości i emancypacji, ale w równej mierze indywidualnych intymnych wypowiedzi, na które w trakcie 3-miesięcznej pracy warsztatowej zdecydowały się uczestniczki_cy tego projektu.
To ważny społecznie projekt. Wypracowane przez nas nowe interpretacje feminizmu, roli i pozycji kobiety dzisiaj, kobiecej solidarności, oraz podziwu dla kobiet z wcześniejszych pokoleń, na których mocy zbudowałyśmy siebie – wszystko to zamanifestowaliśmy śpiewem i niezmierzoną, wielopokoleniową energią.
Spektakl utkany z zaangażowania, odwagi, intymności i mocy uczestniczek_ów. Chóralny, kolektywny GŁOS w sprawie.
Za „Trafiło JE” otrzymałam Nagrodę Teatralną Prezydenta Miasta Gdańska dla najlepszej reżyserki na XX Ogólnopolskim Festiwalu Sztuk Autorskich i Adaptacji Windowisko.
tekst i reżyseria: Rita Jankowska / muzyka: Agnieszka Szydłowska / akordeon: Paweł Ratajek /
premiera: 23 czerwca 2018, Sala Suwnicowa ŻAK, Gdańsk
NASZE KRÓLESTWO JEST STĄD
„pusto mi
pusto mi
pusto mi w środku
pusto na zewnątrz”
Spektakl ze społecznością Biskupiej Górki oparłam o emocjonalną pamięć społeczności i historię tej pięknej niegdyś, zdegradowanej dzielnicy. Tak jak w poprzednich projektach bazowałam na już zebranych materiałach Stowarzyszenia Biskupia Górka, książkach Brunona Zwarry oraz wywiadach własnych.
Spektakl zagraliśmy 2-krotnie (próba generalna i pierwszy w ulewnym deszczu) w ramach festiwalu NARRACJE Królestwo 60,8 m n.p.m, którego organizatorem był Instytut Kultury Miejskiej w Gdańsku.
link do całego spektaklu: